بررسی ارتباط سطح قندخون با وضعیت همودینامیک بیماران غیردیابتی تحت عمل جراحی غیر اورژانس

زمینه و هدف: استرس متابولیک و مقاومت به انسولین از پیامدهای جراحی های بزرگ می باشد که منجر به هیپرگلیسمی پس از عمل همراه با افزایش مورتالیتی و موربیدیتی می شوند. با توجه به افزایش روزافزون اعمال جراحی و نیز وجود مطالعات محدود در زمینه ی بررسی تاثیر قند خون بر وضعیت همودینامیک بیماران، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط سطح قند خون با وضعیت همودینامیک و پیش آگهی کوتاه مدت بیهوشی پس از جراحی های غیراورژانس در بیماران غیردیابتی به انجام رسید. روش کار: در طی این مطالعه ی مقطعی – تحلیلی در سال 1392 بیماران کاندید جراحی اندام تحتانی بدون سابقه بیماری دیابتی انتخاب شدند. معیارهای ورود شامل رضایت بیمار مبنی بر شرکت در طرح تحقیقاتی، asa i-ii، سن 50-30 سال، بیماران کاندید جراحی اندام تحتانی تحت بیهوشی عمومی و جراحی غیراورژانس بودند. معیارهای خروج شامل: ابتلا به دیابت، مصرف استروئید، ابتلا به سپسیس، سابقه ابتلا به بیماری های قلبی، سابقه بیماری تیروئیدو سابقه مصرف داروهای اعصاب بود. پیامدهای اولیه شامل اندازه گیری قند خون، فشار خون و ضربان قلب توسط پرستار آموزش دیده ارزیابی شد، سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار spssv16 با استفاده از تست های آماری friedman ، repeated measurements anova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از 160 بیمار 103 (4/64%) مرد و 57 (6/35%) زن بودند (میانگین سنی: 9/14±5/42 سال) که وارد مطالعه شدند. میزان قند خون بیماران پیش، در حین عمل و پس از آن اختلاف آماری معناداری داشته (05/0>p). میان قند خون قبل از عمل و موارد زیر ارتباط آماری معناداری دیده شد: فشار خون سیستولیک پیش از عمل (002/0=p، 487/0=r)، فشار خون دیاستولیک پیش از عمل (009/0=p، 412/0=r) و فشار خون سیستولیک حین عمل (029/09=p، 350/0=r). نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط مستقیم میان سطح قند خون بیماران با فشار خون سیستولیک و دیاستولیک پس از جراحی به نظر می رسد با کنترل دقیق قند خون بیماران پیش و در حین عمل جراحی می توان از عوارض و تغییرات نامطلوب همودینامیک بیماران کاست.